जती जो चाहिन्थ्यो जठरहरिको खातिर उति

लिये, खाये पुग्थ्यो, मुफत किन त्यो सञ्चय अति

त्यसैले गर्दामा कति गरिबको भाग हरियो

विधाताको खाताउपर सब त्यो पाप दरियो।।20।।