यति भनि तपसीले सूक्तिनिस्यन्द थामे

करकमल उठाई आफनै माथ छामे।

मनमन उनको त्यो सूक्तिमा भक्ति जाग्यो

हृदयगत अँध्यारो गर्वको भूत भाग्यो।।28।।