‹‹ ‹ › ››
म त्यो प्यूँदाप्यूँदै सुखमय जुनेली रसझरी डुबेंछू चुर्लुम्मै हृदयदहमा गद्गद परी।वहाँ पुग्नासाथै ढकमक भयो जीवनकलि मुटूले भेट्टायो गगनगुरुको रूप सकली।।27।।
