तिमी जान्ने बाठो मनुज, गुरु जस्तै भुवनको

म लाटो अज्ञानी विहग बिचरो दूर वनको।

स्वभावैले मेरा उपर हुनुपर्ने सदयता

लियौ जानी जानी अहह किन उल्टो परुषता?।।6।।