यति भनी तपसीले आँशु फेरी खसाले

विकल मन समेटी केन्द्रमा नै बसाले।

म पनि अति हलुङ्गो हातले अश्रुधारा

पुछिकन चुप लागें, सन्न भो देह सारा।।29।।