निशाको त्यो कालो तम सकल पोको परि परी

उही निर्धो भोको विकल बटुवामा घर गरी।

मडारिन्थ्यो खेल्थ्यो पल पल उकेल्थ्यो विकलता

थियो उस्को लेखा शरण मृतिमूर्छा, शिथिलता।।4।।