Tarun Tapsi


डुबी एकाम्मे भै अगम परमाऽऽनन्द चितिमा

म उत्रें बिस्तारै अविदित कुनै दीर्घ मितिमा।

खुल्यो थोरै आँखा, हृदय कलनाले फिरिफिरी

हिलायो तत्कालै मृदु पवनले पल्लव सरी।।2।।