‹‹ ‹ › ››
उता द्यौता हाँसे सब मनुजका पालक बनी यता हाँसे दुःखी मनुज बिचरा बालक बनी।बिचैमा त्यो हाँस्यो जिनतिन कठै धर्म बिचरो धकेल्दै उस्लाई हिलिलिलि गर्यो स्वार्थ छिचरो।।21।।