शरत्को वेला होस्, अमृतकर लाखौं टहटह

उदाऊन् बेदागी गगनभर गर्दै चहचह।

प्रभा तिन्को उम्लोस्, तदपि उस आलोकलवको

अगाडी त्यो सारा मलिन मयलै तुल्य नभको।।17।।